BAJU KURUNG DARI SUDUT PERSPEKTIF ISLAM

Melalui analisa yang telah dilakukan, sememangnya Baju Kurung tradisional yang dipakai oleh orang Melayu adalah hampir kepada pakaian yang dianjurkan oleh Islam.

Konsep pakaian tersebut yang menyebut ‘kurung’ sebagai mengurung atau melindungi pemakai daripada aib dan malu (Tenas Effendy, 2004). Walaupun kaedah menutup kepala menggunakan kelubung atau kain selendang tidak sempurna seperti yang dikehendaki Islam, tudung telah dijadikan sebahagian daripada struktur tradisi pakaian Melayu. Dari segi rupa bentuk Baju Kurung yang dihasilkan, samada dalam betuk lurus mahupun ‘A’, kedua-dua bentuk ini dipakai dengan gaya yang labuh dan longgar selaras dengan pakaian yang diunjurkan oleh Islam

Begitu juga dengan Baju Melayu yang dipakai oleh kaum lelaki. Lapisan pertamanya ialah seluar Aceh yang ditindih di bahagian cawat sebelah hadapan dan diikat dengan talipinggang. Bahagian seluar ini ditutupi pula dengan baju kurung yang labuh hingga ke paras paha. Dan akhirnya, lapisan ketiga bahagian pinggang ke lutut ini ditutupi pula dengan sehelai samping. Lapisan ini membuktikan betapa masyarakat Melayu begitu meneliti kehendak Islam dalam berpakaian sesuai dengan ungkapan, memakai biarlah ‘mengikut adat, kelak nanti membawa aib’. Maksudnya, jika salah cara berpakaian, boleh mendatangkan fitnah kaepada pemakai dan kelak membawa aib kepada dirinya sendiri.